เลนส์บาง

เลนส์บาง

เลนส์โดยทั่วไป จะมี 2 ชนิดย่อย ได้แก่เลนส์เว้า และเลนส์นูน

เลนส์แต่ละแบบจะมีจุดต่างๆ ซึ่งต้องรู้จัก

เป็นพื้นฐานดังรูป

จุด c , c' เรียกจุดศูนย์กลางความโค้งของเลนส์

จุด O เรียกจุดกลางเลนส์

เส้นตรง OC เรียกแกนมุขสำคัญ

ระยะจาก O ถึง C เรียกรัศมีความโค้ง (R)

 เลนส์นูนจะเป็นเลนส์รวมแสง กล่าวคือถ้า

เราให้แสงซึ่งมีรังสีขนานกับเส้นแกนมุขสาคัญมาตก
กระทบผ่านเลนส์นูน แสงหักเหของแสงขนานเหล่า
นี้จะไปตัดกันที่จุดกึ่งกลางระหว่างจุด C กับจุด O

    ฝั่งตรงข้ามเสมอ จุดที่แสงหักเหตัดนี้เรียกจุดโฟกัส (F)

และระยะห่างจากจุด O ถึงจุด F เรียกวา่ ความยาวโฟกัส (f )

เลนส์เว้าจะเป็นเลนส์กระจายแสง กล่าวคือ

เราให้แสงซึ่งมีรังสีขนานกับเส้นแกนมุขสำคัญมาตก

กระทบผ่านเลนส์เว้าแสงหักเหจะกระจายออกจาก

กนั ไม่สามารถมาตัดกันได้ แต่ถ้าเราลากเส้นสมมุติ

ย้อนถอยออกมาจากแสงหักเหแตล่ ะเส้น เส้นสมมุติ

เหลา่ นี้จะมาตัดกนั ที่จุดกึ่งกลางจุด O กบั จุด C ด้านหน้าเลนส์จุดตัดนี้เรียกจุดโฟกัส (F) เช่นกัน

และระยะห่างจากจุด O ถึงจุด F เรียกวา่ ความยาวโฟกัส (f ) แต่เป็นจุดโฟกัสและความยาว

โฟกัส เสมือนเท่า นั้นที่สาคัญ f = 2 Rเสมอ

การเกิดภาพโดยเลนส์นูนบาง

รูปที่ 1 เมื่อวัตถุอยู่ไกลกว่าจุด C จะเกิดภาพจริงหัวกลับอยู่ด้านหลังใกล้เลนส์นูน

รูปที่ 2 และ 3 เมื่อขยับวัตถุเข้าใกล้เลนส์ ภาพที่เกิดจะถอยไกลกระจกออกไป และขนาดใหญ่ขึ้น

รูปที่ 4 เมื่อวัตถุอยู่ที่จุดโฟกัสของเลนส์ แสงหักเหแต่ละเส้นจะขนานกัน จะไม่เกิดภาพใดๆ

รูปที่ 5 เมื่อวัตถุอยู่ใกล้กว่าจุดโฟกัส แสงหักเหแต่ละเส้นกระจายออกจากกันไม่ตัดกัน แต่แนวเส้นสมมุติถอยหลังไปจากแสงหักเหจะตัดกันได้ ทาให้เกิดภาพเสมือนหัวตั้งขนาดใหญ่กว่าวัตถุ

การเกิดภาพโดยเลนส์เว้าบาง

ภาพที่เกิดจากเลนส์เว้า จะเป็นภาพเสมือนหัวตั้งขนาดภาพเล็กกว่าขนาดวัตถุ อยู่หน้าเลนส์ระยะภาพสั้นกว่าระยะวัตถุเสมอ

ลักษณะของภาพจริงที่เกิดจากเลนส์ 

1. หัวกลับ 

2. เกิดหลังเลนส์ 

3. เอาฉากมาตั้งรับได้ 

ลักษณะของภาพเสมือนที่เกิดจากเลนส์

1. หัวตั้ง

2. เกิดหน้าเลนส์

 3. เอาฉากมารับไม่ได้ แต่เห็นได้ด้วยตาเปล่า